Pies niby nie człowiek,
Niby nie rozumie,
Ale kochać potrafi
I pocieszyć umie.
Mu możesz wszystko powiedzieć ,
A wesprze cię bez jednego słowa,
Nie musi o co chodzi wiedzieć,
Lecz jakże pomocna jest taka rozmowa.
Niby nie ma rozumu,
Niby instynkt w nim działa,
Ale nawet pośród tłumu,
Znajdzie cię gdybyś cierpiała.
Zabawa z nim nie równa innej zabawie,
A obecność jego radością napawa,
Jest wierny choćby w błahej sprawie,
I znika przy nim każda obawa.
Bardzo słodki wiersz i prawdziwy.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam,
http://krystyna79.wordpress.com/